Σε ψαρευτικές συνθήκες με έντονα ρεύματα, ρηχά κυρίως νερά και επιφανειακό αέρα ο οποίος έχει την ίδια διεύθυνση με το ρεύμα του νερού, χρησιμοποιούμε ανερμάτιστους εγγλέζικους φελλούς και σταθερή αρματωσιά. Ο φελλός, περνιέται στη μάνα του μηχανισμού χωρίς στριφταροπαραμάνα και μπλοκάρεται ανάμεσα από μολύβια στο σημείο που θέλουμε. Μπορούμε να τον μπλοκάρουμε επίσης και με ειδικά στρογγυλά μολύβια, τα οποία διαθέτουν στο εσωτερικό τους ένα σιλικονούχο σωληνάκι για να μην πληγώνεται η μάνα του μηχανισμού. Τους φελλούς αυτούς, τους χρησιμοποιούμε όταν δεν υπάρχει ανάγκη για μεγάλη απόσταση βολής και για μέγιστη ευαισθησία στο τσίμπημα...

Το ερμάτισμα στο παραπάνω σχήμα, γίνεται για συνθήκες με ρεύματα, σε ρηχά νερά και παρουσία έντονου αέρα ακόμα και στη περίπτωση που τον έχουμε κόντρα. Ο φελλός σ' αυτή τη περίπτωση (λόγω του κόντρα αέρα) είναι ερματισμένος (γι' αυτό και το +2), για να μας βοηθάει να πετάξουμε σε κοντινή (τουλάχιστον) απόσταση. Τα backshots, τα χρησιμοποιούμε για να βυθίζουμε το κομμάτι της μάνας από το φελλό μέχρι εμάς και εννοείται φυσικά ότι έχουμε καθ' όλη τη διάρκεια του ψαρέματος, βυθισμένη τη μύτη του καλαμιού μας μέσα στο νερό...

Το αγαπημένο μου θήραμα στην εγγλέζικη τεχνική, ήταν, είναι και θα είναι ο σαργός. Ένα θήραμα, επιρρεπές στο συχνό και επίμονο μαλάγρωμα. Θεωρείται λάθος η λογική ότι ο σαργός τρώει χαμηλά στο βυθό, καθώς μπορεί να σηκωθεί αρκετά έως πάρα πολύ ψηλά από αυτόν για να τραφεί. Από τη στιγμή που θα μπει στην ψαρεύτρα μας και θα μαλαγρωθεί, γίνεται υπερβολικά ανταγωνιστικός και ταυτόχρονα πολύ λαίμαργος με αποτέλεσμα να κάμπτεται η καχυποψία του και η περίφημη επιφυλακτικότητά του να πηγαίνει ...περίπατο!